Słabe, delikatne, oderwane od rzeczywistości? Poznaj biografie czterech niezwykłych kobiet, które nie bały się walczyć o swoje marzenia

Autor: Agnieszka Adamska | 24.03.2020

Amelia Earhart – Kobieta całkowicie oderwana od rzeczywistości

Amelia Earhart była absolutnym fenomenem swoich czasów i prawdziwą ikoną feminizmu. Słynna pilotka – celebrytka pokazała światu, że nie ma żadnych barier i ograniczeń, których kobieta nie byłaby w stanie pokonać. Już jako mała dziewczynka Earhart zamiast bawić się lalkami i stroić się w sukienki, wolała wspinać się na drzewa i strzelać z dubeltówki. Od wczesnych lat marzyła o zawodzie pilota, choć wówczas lotnictwo było domeną mężczyzn. Earhart nie bała się trudności i ciężko pracowała na realizację swoich marzeń. Podejmowała się różnych zadań, żeby móc opłacać sobie drogie lekcje latania. W wieku zaledwie 26 lat jako 16 kobieta w historii otrzymała licencję pilota. Niedługo potem w towarzystwie Wilmera Stultza i Louisa Gordona przemierzyła Atlantyk, a kilka lat później postanowiła powtórzyć ten wyczyn samodzielnie. Niesprzyjająca aura pogodowa i problemy techniczne spowodowały, że po prawie 15 godzinach lotu pilotka przerwała wyprawę, lądując w Irlandii Północnej. Niezrażona tym niepowodzeniem wkrótce postawiła sobie kolejne wyzwanie: okrążyć kulę ziemską wzdłuż równika. Niestety, po 40 dniach podróży i pokonaniu ¾ planowanej trasy samolot Earhart stracił łączność i ślad po pilotce zaginął. Mimo długich poszukiwań nigdy nie odnaleziono wraku maszyny ani ciała Amelii.

Earhart ze swoim charakterystycznym wizerunkiem roześmianej chłopczycy (krótkie, zmierzwione włosy, kurtka pilotka) była inspiracją dla kobiet na całym świecie, a jej dokonania żywym dowodem, że przeznaczeniem płci pięknej nie musi być wcale wychowywanie dzieci i doglądanie ogniska domowego.

"Znam wielu chłopców, którzy powinni piec ciasta, i wiele dziewcząt, które sprawdziłyby się o wiele lepiej przy zajęciach technicznych. Nie ma powodu, dla którego kobieta miałaby nie zajmować wysokiej pozycji w lotnictwie. Pod warunkiem, że pokona uprzedzenia i wykaże się umiejętnościami". – Amelia Earhart

Margaret Thatcher – Kobieta, która ciągle gada i gada

Kiedy młoda, nieznana jeszcze nikomu Margaret Thatcher stawiała pierwsze kroki w świecie polityki, dziennikarze opisywali ją jako sympatyczną, pełną uroku… kurę domową. Kto mógł wtedy przypuszczać, że ta kura za parę lat stanie na czele brytyjskiego rządu? Prawda jest taka, że Thatcher nie od razu pokazała światu pazury, ale dość wcześnie dała się poznać, jako osoba broniąca swoich racji i ideałów. Reprezentowała świat, którego już nie ma, stawiając dobro państwa i całego narodu na piedestale. Została zapamiętana jako konsekwentna, stanowcza polityk, którą darzono ogromnym respektem i szacunkiem. To waśnie jej niegasnący upór i wiarygodność sprawiły, że powierzono jej aż trzy kadencje. Sprawowała funkcję premiera przez 11 lat, będąc nie tylko pierwszą kobietą, która została wybrana na ten urząd w Wielkiej Brytanii ale i najdłużej urzędującym brytyjskim politykiem na tym stanowisku.

Margaret Thatcher wzbudzała respekt nie tylko na brytyjskiej scenie politycznej, ale też wśród przywódców innych państw. Po tym, jak wygłosiła swoje słynne przemówienie na temat polityki sowieckiej, prasa nazwała ją "Żelazną Damą". Paradoksalnie, przydomek ten bardzo spodobał się brytyjskiej pani premier, bo doskonale określał jej charakter i typowo męski, silny sposób rządzenia.

Wizerunek Margaret Thatcher często powraca w świecie kultury. Wśród wielu obrazów kinowych upamiętniających jej działalność polityczną, najsłynniejszy to bez wątpienia "Żelazna Dama" w reż. Phyllidy Lloyd z Meryl Streep w tytułowej roli. Za tę kreację aktorka została uhonorowana Oscarem.

"Jeśli chcesz, by coś zostało powiedziane – powierz to mężczyźnie. Jeśli chcesz by zostało zrobione – powierz to kobiecie". – Margaret Tatcher

Ada Lovelace – Kobieta, którą rządzą emocje, a nie logika

Choć dokonania Ady Lovelace do dziś są przedmiotem licznych dyskusji, nie da się zaprzeczyć, że w czasach, w których żyła, stała się dla kobiet wzorem odwagi i niezależności. Ojcem Ady był słynny angielski dramaturg i skandalista, George Gordon Byron, jednak córka za namową matki, Annabelli Milbanke, zamiast podążać jego śladami, skupiła się na naukach ścisłych. Lady Byron kształciła córkę u najlepszych korepetytorów, dzięki czemu młoda dziewczyna wiedzą z dziedziny matematyki, fizyki i logiki przewyższała niejednego wykształconego mężczyznę. Momentem przełomowym w życiu Lovelace okazała się znajomość z brytyjskim matematykiem, Charlesem Babbage, okrzykniętym po wielu latach ojcem nauk informatycznych. Ich przyjaźń dała początek wieloletniej współpracy nad tajnikami działania maszyny analitycznej (prototypu pierwszego komputera). Obszerne notatki, które Ada sporządziła do artykułu Babbage’a, zawierały algorytm, który uważa się za pierwszy program komputerowy.

Ada Lovelace uznawana jest za pierwszą programistkę, jednak jej dokonania wciąż budzą wiele kontrowersji. Nie brakuje głosów, że autorem słynnego algorytmu tak naprawdę był Charles Babbage. Lovelce jedynie spisała na papierze rewolucyjne odkrycia swojego towarzysza. Według niektórych badaczy Ada Lovelace, mimo imponującego wykształcenia, nie dysponowała wiedzą niezbędną do stworzenia programu komputerowego. Bez względu na wkład w tę dziedzinę, trzeba przyznać, że Lovelace była fenomenem swoich czasów. W konserwatywnej Anglii XIX wieku tak gruntowne wykształcenie, jakim mogła poszczycić się Ada, a także czynny udział w środowisku nauki, był wśród kobiet prawdziwą rzadkością. Nawet jeżeli to nie ona stoi za stworzeniem algorytmu do maszyny analitycznej, to niewątpliwie przetarła szlaki kobietom, które pragnęły realizować się w świecie nauki.

"Nie bywam usatysfakcjonowana rozumieniem czegokolwiek, ponieważ wiem, że moja zdolność pojmowania może być jedynie nieskończenie małym ułamkiem tego, co chciałabym zrozumieć". – Ada Lovelace

Zaha Hadid – Kobieta, która zawsze ma ostatnie zdanie

Niepokorna wizjonerka, królowa dekonstruktywizmu – to tylko niektóre z wielu określeń, jakimi media okrzyknęły jedną z najsłynniejszych architektek na świecie. Zaha Hadid zaprojektowała ponad 950 budynków w 44 krajach i otrzymała wiele prestiżowych wyróżnień, w tym Nagrodę Miesa van der Rohe, Nagrodę Stirlinga i Nagrodę Pritzkera. Świat zapamiętał ją nie tylko jako twórczynię wspaniałych budowli, ale także jako aktywistkę działającą na rzecz równouprawnienia kobiet.

Zaha Hadid przyszła na świat w Iraku, w rodzinie o niezwykle otwartych i liberalnych poglądach. Już jako mała dziewczynka wiedziała, że chce być architektem. Kształciła się w American University w Bejrucie w Libanie, a następnie na Architectural Association School of Architecture w Londynie. Przez kilka lat pracowała jako partner w londyńskim biurze architektury metropolitarnej, a następnie założyła własną firmę Zaha Hadid Architects.

Początki kariery Hadid były trudne, a liczne przeszkody i niepowodzenia nie zwiastowały wielkiego sukcesu. Jej wczesne projekty cechowała odważna, futurystyczna forma, przez co – choć wzbudzały ogromny zachwyt branży – brakowało śmiałków, którzy zdecydowaliby się wcielić je w życie. Przez jakiś czas nazywano ją nawet "papierowym architektem", co oznaczało twórcę, którego wizje nie mogą być zrealizowane. Zła passa jednak szybko minęła i wraz z początkiem XXI w. nowatorskie koncepcje Zahy znalazły uznanie w wielu krajach. Słynna projektantka zmarła przedwcześnie w wieku 66 lat, ale jej dorobek nadal zachwyca i przyciąga uwagę znawców architektury. Założone przez Hadid biuro projektowe nadal działa i realizuje projekty zgodne z jej stylem.

"Widzimy teraz coraz więcej architektek. To jednak nie oznacza, że jest łatwo. Wyzwania przed którymi stajemy są ogromne. Zmiany, które następują w ostatnich latach są jednak wspaniałe i trzeba ten postęp kontynuować". – Zaha Hadid

Wszystkie projekty Hadid łączy futurystyczny styl i forma, która zdaje się przeczyć prawom fizyki. Projekty AHA, które dawniej uważano za zbyt awangardowe, dziś doskonale wpisują się w krajobraz nowoczesnych metropolii. Osiągnięcia zawodowe Zahy Hadid to jedno, ale warto podkreślić, że niepokorna projektantka zerwała z szablonowym myśleniem na temat kobiecych zawodów i udowodniła, że architektura to doskonała przestrzeń dla pań o otwartych umysłach i silnych charakterach. Dla kobiet w Iraku Hadid stała się niekwestionowanym symbolem walki o wolność i niezależność.